Łupież. Problem z głowy.

Prawie każdy z nas wie co to oznaczają białe płatki na powierzchni ubrania. Warto poznać jakie mogą mieć podłoże i jak najlepiej leczyć owłosioną skórę głowy aby nie mieć tego uciążliwego problemu.

Czy jest łupież?

Nazwą łupież określamy nadmierne złuszczanie naskórka owłosionej skóry głowy. Jeśli zjawisku towarzyszy łojotok, nazywamy go łupieżem tłustym, jeśli aktywność gruczołów łojowych jest umiarkowana, wtedy mówimy o łupieżu suchym. Uważa się, że łupież tłusty jest łagodną formą łojotokowego zapalenia skóry głowy.

Przyczyny łupieżu.

Bezpośrednią przyczyną łupieżu jest nadmierna kolonizacja skóry głowy przez grzyby drożdżopodobne. Przyczyn pośrednich jest jednak wiele. Należą do nich przede wszystkim niedobory mikro i makroelementów takich jak: żelazo, selen, cynk, wapń czy magnez. Łupież może być także markerem niewłaściwej flory bakteryjnej jelit, zaburzeń hormonalnych, w tym podniesionego poziomu dihydrotestosteronu. Do łupieżu może doprowadzić także długotrwała antybiotykoterapia, obniżenie odporności, stres, nadreaktywność gruczołów łojowych. Łupież obserwuje się nawet u osób, które stosowały zbyt często szampony przeciwłupieżowe szczególnie w dzieciństwie. Nawrotowe i uporczywe łojotokowe zapalenie skóry głowy, pojawia się często u osób chorych na AIDS.

Łupież suchy.

Łupież suchy najłatwiej jest rozpoznać po drobnych, szarobiałych łuskach. Skóra objęta łupieżem nie wykazuje zaczerwienienia, a nasilenie złuszczania naskórka pojawia się w okresie zimowym. Chorobie może towarzyszyć lekkie swędzenie skóry głowy.

Jak sobie poradzić z łupieżem suchym?

Przede wszystkim należy wykonać badanie trichoskopowe skóry głowy w gabinecie trychologicznym. Wskazane jest 1- 2 x w tygodniu oczyszczanie skóry głowy za pomocą specjalistycznych peelingów. Należy pamiętać o nawilżaniu skalpu odpowiednimi lotionami i szamponami, a także o nawadnianiu organizmu. Trycholog lub lekarz powinni zalecić odpowiednią suplementację, podczas której należy uwzględnić probiotyki, celem odbudowania flory bakteryjnej jelit. Ważne jest, by nie nadużywać szamponów przeciwłupieżowych.

Łupież tłusty.

Choroba charakteryzuje się występowaniem żółtych, tłustych płatów, oddzielających się od naskórka. Schorzeniu towarzyszy świąd, przetłuszczanie skóry głowy oraz zaczerwienienie. Zmiany nasilają się zimą.

Jak sobie poradzić z łupieżem tłustym?

Aby wyeliminować łupież tłusty należy wykonać badanie trichoskopowe skóry głowy. Warto też pobrać wymaz ze skóry głowy, aby potwierdzić obecność grzyba  Malasesia furfur. Takie badanie pozwoli wykluczyć inne jednostki chorobowe, które mogą przypominać łupież tłusty. W badaniu krwi należy oznaczyć poziom dihydrotestosteronu, prolaktyny, witamin z grupy B, magnezu. Do pielęgnacji domowej należy włączyć peelingi do skóry głowy. Warto stosować szampony naturalne, pozbawione silikonów, naprzemiennie do tłustej i suchej skóry głowy. Nakładając odżywki i maski na włosy, unikamy ich kontaktu z owłosioną skórą głowy. Nie należy zasypiać z mokrymi włosami, gdyż wilgotne środowisko sprzyja namnażaniu się grzybów drożdżopodobnych. Leki przeciwgrzybicze zalecone przez lekarza trzeba stosować systematycznie a do suplementacji włączyć probiotyki. Jeśli to możliwe, warto wystawiać skórę głowy na krótkotrwałe działanie promieni słonecznych i unikać noszenia nakryć głowy. Należy często prać pościel oraz czapki.

Łojotokowe zapalenie skóry głowy.

Łojotokowe zapalenie skóry głowy charakteryzuje się występowaniem żółtych, tłustych płatów złuszczającego się naskórka na zaczerwienionej skórze głowy. Schorzeniu zazwyczaj towarzyszy uporczywe swędzenie. ŁZSG zazwyczaj przebiega z intensywnym wypadaniem włosów i równomiernym ich przerzedzeniem, czasem współistnieje wraz z łysieniem androgenowym. Zmiany zapalne często obejmują linię czoła i mogą „przemieszczać się” na twarz. Choroba ma charakter nawrotowy, i może świadczyć o osłabieniu układu immunologicznego, a uporczywe i trudne w leczeniu ŁZSG występuje w ostatnim stadium zakażenia wirusem HIV.

Jak sobie poradzić z ŁZSG.

W walce z ŁZSG konieczne jest wykonanie trichoskopii skóry głowy oraz wymazu aby potwierdzić obecność grzyba M. furfur wykluczającego łuszczycę. Warto oznaczyć z krwi poziom DHT i prolaktyny, a przede wszystkim wykonać podstawowe badanie morfologii krwi. W pielęgnacji domowej należy pamiętać o peelingach do skóry głowy, wykonywanych 1-2 x w tygodniu, przyjmowaniu zaleconych przez lekarza leków przeciwgrzybiczych, cytostatyków i kortykosteroidów oraz suplementacji probiotykami. Pod lupę należy wziąć kondycję układu odpornościowego i zadbać o odporność. W miarę możliwości należy unikać nakryć głowy oraz kładzenia się spać w mokrych włosach. Pomocne w walce z chorobą jest wystawianie skóry na krótkotrwałe działanie promieni słonecznych. Podczas choroby warto wzmacniać włosy odpowiednimi lotionami i wcierkami zapobiegającymi nadmiernemu wypadaniu i stymulującymi odrost włosa.

Źródło:

1.Noszczyk M. Kosmetologia pielęgnacyjna i lekarska. Wydawnicto Lekarskie PZWL, Wrszawa 2011:353-363.

2. Bednarek M, Musiał C. Najczęstsze problemy pacjenta trychologicznego – choroby skóry głowy. Kosmetologia Estetyczna 3(8) 2019:393-396
3. Nowicka D. Dermatologia dla kosmetologów. Wrocław 2017:43,55-56.